Gry narracyjne w diagnozie i terapii psychologicznej. Możliwości i ograniczenia w stosowaniu

Abstract

The article concerns possible use of narrative games in psychology. Narrative games are recognized as projective games, which allow to reach some hidden needs and motives of players by means of using the game world – a set of symbols which have a personal meaning for the players. Diagnosis of the players is possible due to analyzing characteristics and behavior of the characters they create. Therapy with the use of narrative games allows to support treatment of some mental disorders (such as phobia or depression), helps to develop social skills, to cope with unpleasant emotions and to create ways of thinking. Contraindications against the use of narrative games in diagnosis and therapy include psychotic and personality disorders, intellectual defi cits, and inability to separate the Self from the Self-of-Character.

Artykuł porusza problematykę wykorzystania gier narracyjnych na użytek psychologii. Ujmuje gry narracyjne jako gry projekcyjne, pozwalające dotrzeć do ukrytych potrzeb i motywów graczy poprzez wykorzystywanie świata gry, który stanowi zestaw symboli mających dla graczy osobiste znaczenie. Diagnoza graczy możliwa jest dzięki analizie charakterystyk oraz sposobów postępowania tworzonych przez nich postaci. Terapia przy użyciu gier narracyjnych pozwala na wspomaganie leczenia niektórych zaburzeń psychicznych (jak fobia czy depresja), rozwijanie kompetencji społecznych, a zatem naukę radzenie sobie z przykrymi emocjami i kształtowanie sposobów myślenia. Przeciwwskazania do wykorzystywania gier narracyjnych w diagnozie i terapii stanowią zaburzenia psychotyczne i osobowościowe, defi cyty intelektualne i nieumiejętność oddzielenia Ja od Ja postaci.