Human rights infringement against contemporary legal practice in several criminal cases

Abstract

Issues connected with protection against tortures or other forms of inhuman or degrading treatment are regulated in the European law not only in The Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, but also in The Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment, which was adopted by The Committee of Ministers of the Council of Europe on June 26, 1987 and later ratified by all 47 countries of The Council of Europe. It is a key element in amending the control system. It has been agreed that the system based on individual and international pleas should be supported by preventive measures. Various situations in which the state has serious obligations so as to protect art. 3 of the Convention, take place following criminal proceedings by organs entitled to act according to legislation. It ought to be mentioned that despite our country’s ratification of the above mentioned legal acts, while conducting pre-trial proceedings in criminal cases, the violation of basic human rights and inhumane treatment of the suspects or the accused happen the most often. The state is responsible for securing proper conditions that would grant respect for one’s dignity and the procedures and methods of obtaining incriminating evidence are not to cause suffering whose scale and intensity would surpass needs of personal security of the accused or suspects during the proceedings in criminal trials, with respect to the legal procedures regulating the arrest and the use of preventative measures in form of a detention order.

Zagadnienia związane z ochroną przed torturami lub innym nieludzkim czy poniżającym traktowaniem uregulowane są w systemie europejskim nie tylko w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, ale również w Europejskiej Konwencji Przeciw Torturom, którą Komitet Ministrów Rady Europy przyjął 26 czerwca 1987 r., ratyfikowanej obecnie przez wszystkie 47 państw Rady Europy. Jest ona ważnym uzupełnieniem przede wszystkim w zakresie mechanizmu kontroli. Uznano, że system ochrony oparty na skargach indywidualnych i skargach między państwami należy wzmocnić środkami o charakterze prewencyjnym. Wiele sytuacji, w których na państwie ciążą poważne obowiązki, aby nie doszło do naruszenia art. 3 Konwencji, ma miejsce w związku z postępowaniem karnym prowadzonym przez organy uprawnione do realizowania zasady legalizmu. W tym miejscu podnieść niestety należy, iż pomimo ratyfikowania przez nasz kraj powyżej wskazanych aktów prawnych, właśnie w trakcie prowadzonych postępowań przygotowawczych w sprawach karnych najczęściej dochodzi do naruszeń praw człowieka w kontekście nakazu godnego i humanitarnego traktowania osób podejrzanych, czy już oskarżonych. Państwo musi zapewnić, aby postępowania te odbywały się w warunkach wskazujących na poszanowanie ludzkiej godności, a procedury i metody pozyskiwania dowodów obciążających podejrzanych nie powodowały u świadków czy też podejrzanych udręki lub cierpienia, których skala i intensywność przekraczałyby potrzeby procesowe osobistego zabezpieczenia osoby podejrzanego dla celów postępowania karnego, przy zachowaniu wymogów procedury karnej dotyczącej zatrzymania oraz stosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania.