Zasoby przyrodnicze a rozwój lokalny studium przypadku dwóch „bocianich wiosek” w Polsce

Abstract

Jedną z form wykorzystania zasobów przyrodniczych na rzecz zrównoważonego rozwoju jest ekoturystyka, odbywająca się z poszanowaniem środowiska, a jednocześnie służąca podnoszeniu świadomości ekologicznej uczestniczących w niej osób. Ekoturystyka stanowi źródło materialnych korzyści dla lokalnych społeczności. Jednak aby zasoby przyrodnicze stały się atrakcją ekoturystyczną, konieczne jest zadbanie o odpowiednią „oprawę”, uwzględniającą zarówno interesy ochrony środowiska, jak i zainteresowanych nimi turystów. Aby zilustrować te zagadnienia, na potrzeby niniejszego artykułu przeprowadzona została analiza potencjału ekoturystycznego dwóch „bocianich wiosek” prowadzonych przez organizacje zajmujące się ochroną przyrody (Kłopot i Żywkowo). Możliwe byłoby zwiększenie ich atrakcyjności dla turystów z poszanowaniem podstawowych celów ochrony przyrody, jakie przed nimi postawiono. Na potrzeby zidentyfikowania najważniejszych działań, które pozwoliłyby na takie wykorzystanie zasobów przyrodniczych, przeprowadzono badania ankietowe wśród turystów odwiedzających te miejsca. Odpowiedzi udzielone przez 700 osób umożliwiły dokonanie oceny dotychczasowego sposobu wykorzystania terenów „bocianich wiosek” przez turystów, a także wskazanie możliwych sposobów wykorzystania ich w większym stopniu na rzecz lokalnego rozwoju gospodarczego.

Ecotourism illustrates how natural resources could be used as a basis for sustainable development, respecting the environment, and at the same time raising environmental awareness among the participating people. Also, ecotourism is expected to provide material benefits for local communities. However, for natural resources to become a highlight of ecotourism, it is necessary to ensure an appropriate “setting”, which takes into account both the interests of environmental protection and the needs of tourists. To illustrate these issues, this paper features a detailed analysis of ecotourism potential of two “stork villages” in Poland managed by nature conservation organizations (Klopot and Zywkowo). It seems possible to increase their attractiveness for tourists, while maintaining their fundamental objectives of nature conservation. To identify the most important activities that would make the above use of “stork villages” possible, surveys were conducted among tourists visiting these places. The answers provided by 700 people helped to assess how “stork villages” have been used so far, and how they could contribute to a larger extent to local economic development.