dc.contributor.author | Bradbury, Richard | |
dc.date.accessioned | 2015-11-20T10:53:01Z | |
dc.date.available | 2015-11-20T10:53:01Z | |
dc.date.issued | 1993 | |
dc.identifier.issn | 0208-6085 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/14034 | |
dc.description.abstract | Dwie ostatnie premiery Cymballn wystawione przez Royal Shakespeare Company
to dwa skrajne sposoby przedstawienia tego dramatu. U 1987 r. Bill Alexander
podkreślił w swojej inscenizacji problemy psychologii-postaci. W późniejszej
inscenizacji na scenie głównego teatru w Stratfordzie ten sam reżyser
położył nacisk na zgłębienie zawiłości akcji sztuki.
Artykuł niniejszy stara się odpowiedzieć na pytanie, czy te dwa elementy,
akcja i psychologia postaci, są sprzeczne w oryginalnym tekście szekspirowskim.
Cymbelin należy traktować jako sztukę przejściową między późnymi tragediami
a romansami; jej głównym celem jest przedstawienie nie rozwijającej
się akcji, ale sytuacji. Sztuka ta jest więę koniecznym etapem, który doprowadził
Szekspira do późniejszych romansów - Opowieści zimowej i Burzy. | pl_PL |
dc.description.sponsorship | Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę | pl_PL |
dc.language.iso | en | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL |
dc.relation.ispartofseries | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria;34 | |
dc.title | "Howsoe'er 'tis strange, [...] yet is it true"! the problems of Cymbeline | pl_PL |
dc.title.alternative | Problemy z Cymbelin | pl_PL |
dc.type | Article | pl_PL |
dc.page.number | [19]-28 | pl_PL |
dc.contributor.authorAffiliation | University of Warwick | pl_PL |