Historyczne centrum Uniejowa w kontekście rozwoju funkcji uzdrowiskowej – rola i znaczenie

Abstract

Uniejów stoi w obliczu ważnych przemian. Realizacja nowoczesnej infrastruktury uzdrowiskowo-rekreacyjnej i uzyskanie statusu uzdrowiska niosą ze sobą ogromne możliwości rozwojowe. Faktyczny rozwój dotyczy jednak tylko nowych terenów. Tymczasem, jak wykazują badania, układy przestrzenne o podwójnej, miejsko-zdrojowej tożsamości doskonale się dopełniają, gdy miasto obsługuje ruch turystyczny, a zespół zdrojowy pełni funkcje uzdrowiskowe. Warunkiem koniecznym dla zaistnienia takiej relacji jest atrakcyjność turystyczna obszarów miejskich, która wyraża się m.in. obecnością wyraźnego genius loci, harmonijną, zwartą zabudową z cechami unikatowości oraz atrakcyjnością przestrzeni publicznych. Autorka artykułu koncentruje się na ocenie atrakcyjności przestrzennej (morfologicznej) Uniejowa pod kątem jego przydatności dla potrzeb turystyki. Badania obejmują: analizę rozwoju przestrzennego, analizę in situ, analizę struktury zabudowy oraz ocenę atrakcyjności przestrzeni publicznych, zrealizowaną w postaci „krzywej wrażeń” (badanie objęło główne przestrzenie publiczne miasta, łączące zespół miejski z zespołem termalnym). Efektem prac jest próba wskazania komponentów atrakcyjności zespołu miejskiego Uniejowa oraz głównych przeszkód w jego aktywizacji turystycznej.

Uniejów is changing. Implementation of modern spa facilities and acquiring the status the health resort carry a great potential for development, but at present it only applies to new areas of the spa. However, as studies show, the double spatial layouts (town - spa), perfectly complement each other when the health resort area support the spa movement but the town support the tourism movement. A necessary condition for the existence of such a relationship is tourist attractiveness of urban areas, which is expressed by the: presence of explicit genius loci, the harmonious, compact buildings with features of uniqueness and quality of public spaces. The article focuses on the evaluation of spatial (morphological) attractiveness of Uniejów, in terms of its usefulness for the needs of tourism. The study includes an analysis of spatial development, in situ analysis, analysis of the buildings structure and the evaluation of the public spaces, realized as the “experience curve” (the study covered the main public spaces, that link the urban complex with the thermal area). The effect is an attempt to identify the main components of the attractiveness of the Uniejów urban complex and the main obstacles of tourist elicitation.