Traductions polonaises des "Essais" (essai d'analyse de la phrase et de quelques variantes affectives de signification dans les traductions polonaises de Montaigne)

Abstract

Praca dotyczy wybranych problemów stylistyki porównawczej: długości zdania, jego objętości i ilości zdań tworzących semantyczną całość oraz siły efektywnej i ekspresyjnej słów należących do tego samego pola semantycznego - analizowanych na podstawie polskich tłumaczeń "Prób" Montaigne'a: S. Lacka i T. Boya-Żeleńskiego. Inspiracje do badań tego typu stanowią koncepcje Ch. R. Tabera i L. Spitzere. W wersji Cacka Montaigne jawi się jako pisarz o stylu zawiłym (dominują w przekładzie zdania długie i złożone) i o słownictwie z dużym "nacechowaniem efektywny" i ekspresyjnym, natomiast w we l'- e u Boya styl pisarza jest bardziej przejrzysty, a słownictwo mniej jednoznaczne nacechowane afektywnie oraz bardzo bogate i zróżnicowane. Realizowane przekłady pokazują, że odzwierciedlone w nich zostały nie tylko niektóre cechy stylistyki oryginału, ale też i cechy umysłowości tłumaczy - w swych przekładach dali oni wyraz głównie tym cechom stylu Montaigne'a, które były najbliższe ich własnym sposobom pisania.