Finnish Trade Union Activists between Institutions and Everyday Life
Streszczenie
Artykuł przedstawia wyniki badań przeprowadzonych wśród członków
i aktywistów trzech central związkowych. Typowy aktywista jest
mężczyzną w wieku 35-55 lat, wykwalifikowanym pracownikiem z wykształceniem zawodowym, rzadziej niż przeciętnie stykającym się z
bezrobociem, o wyższych niż przeciętne zarobkach, sympatykiem lewicy
politycznej.
Badania pozwalają także na charakterystykę "szeregowych"
członków związków. Są to raczej mężczyźni niż kobiety, powyżej
35 lat, nie identyfikujący się z polityczną lewicą, częściej pracujący w przemyśle i/lub w sektorze publicznym, raczej wyższych
zarobkach. Około 1/3 członków jest zainteresowanych działalnością
związków. Młodsi członkowie są bardziej zainteresowani (przy
niskim (członkostwie).
Pod wieloma względami działacze trzech badanych związków różnią
się między sobą, tzn. że wymienione wyżej cechy spotyka się
wśród nich z różną intensywnością. Aktywiści i "szeregowi" członkowie
różnią się także co do cech świadomości. Ci, którzy są aktywni
w związku zawodowym są też częściej aktywni w różnych stowarzyszeniach
i ruchach społecznych. Dotyczy to zwłaszcza pracowników
komunalnych. Aktywiści są bardziej zdecydowani politycznie i częściej lewicowi. Aktywiści i związkowcy są nastawieni egalitarnie
wobec płac i dążą do pełnego zatrudnienia, podczas gdy
członkowie pragną podwyżki płac i ochrony środowiska. Aktywiści
przywiązują wagę do działalności związkowej i wierzą w jej skuteczność.
W szczególności uważają, iż ruch związkowy służy interesom
społecznym i demokratyzacji procesów decyzyjnych. Zróżnicowanie
opinii między aktywistami i członkami ma podłoże strukturalne
i wiąże się z segmentacją rynku pracy i podziałem pracy
według płci. Związki zawodowe winny stawić czoła nowym wyzwaniom
ekonomiczno-społecznym wbrew swojej obecnej organizacji i
sposobie działania.
Collections