Grabbauten aus Köln mit trauernden Orientalen
Streszczenie
W granicach administracyjnych Kolonii zarejestrowana została seria zabytków dekorowana
wizerunkiem barbarzyńcy typu wschodniego. Zabytki te są datowane na okres wczesnego
Cesarstwa - tzn. I w. n.e. Z powodu typu ubioru przedstawianych postaci były one często
opisywane jako Attis tristis, jednak wymki badań Gerarda Bauchhenssa obaliły taką interpretację.
Duża liczba analogicznych przedstawień została udokumentowana na terenach Nadrenii
i w północnych Włoszech. Znaczenie zaś postaci wynika z różnorodności kontekstowych,
w których ona występuje. Z jednej strony są to sceny walki i tam ukazana jest broń, z drugiej
- sceny triumfu, w których zobrazowanie zniewolonego Lewantyńczyka może być porównywane
do schematu przedstawień barbarzyńców z Zachodu. Nasuwa się jeszcze jedno skojarzenie - na Zachodzie barbarzyńcy w stroju wschodnim
występują głównie w zabytkach typu prywatnego, rzadko w przypadku założeń publicznych.
Fakt ten może być interpretowany zarówno jako przekaz o zasięgu Imperium Romanum, jak
też o zdolności tegoż Imperium do obrony własnych granic. Jest to bardziej abstrakcyjny
sposób myślenia, gdyż tematem jest nie walka o łupy wojenne, lecz zadowolenie z pokoju
uzyskanego po zwycięstwie. Taką wymowę miałby omawiany motyw, a formuła szczęścia
i zadowolenia z pewnością była łatwa do akceptacji społecznej.
Collections