dc.contributor.author | Koter, Marek | |
dc.contributor.author | Kulesza, Mariusz | |
dc.date.accessioned | 2014-03-15T23:24:35Z | |
dc.date.available | 2014-03-15T23:24:35Z | |
dc.date.issued | 2008 | |
dc.identifier.citation | Koter M., Kulesza M., 2008, Zastosowanie metod conzenowskich w polskich badaniach morfologii miast, [w:] Kulesza M., (red.) „Czas i przestrzeń w naukach geograficznych. Wybrane problemy geografii historycznej”, Łódź, s. 257-272 | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-7525-225-5 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/3900 | |
dc.description.abstract | Morfologia historyczna miast jest jednym z najstarszych kierunków
badawczych w geografii historycznej, sięgającym swymi początkami
końca XIX w. Pojawiły się wówczas pierwsze interesujące próby
systematycznego ujęcia różnego typu opisów dotyczących głównie
budowy zewnętrznej miast, przeprowadzone przez badaczy związanych
z niemiecką szkołą geograficzną. W Polsce badania geograficzno-historyczne nad miastami mają
równie długą tradycję i zapoczątkowane zostały na przełomie XIX
i XX w. przez historyków: Franciszka Bujaka, Jana Bystronia i Karola
Potkańskiego. Dotyczyły one głównie rozwoju osadnictwa i struktur
przestrzennych osiedli. Podstawy metodologiczne współczesnej morfologii miast w Polsce
opracowane zostały przez Kazimierza Dziewońskiego, a przedstawione
w pracy Zagadnienie typologii morfologicznej miast w Polsce, w której
uporządkował on pojęcia, wyznaczył zadania badawcze polskiej
morfologii miast oraz określił zakres tych badań. Zaproponowane przez Dziewońskiego podstawy metodyczne zostały
wsparte prawie równoległymi w czasie pracami jednego z najwybitniejszych
geografów historycznych i morfologów miast drugiej
połowy XX w., znanym z nowatorskich opracowań morfologicznych,
brytyjskiego uczonego niemieckiego pochodzenia Michaela R.G.
Conzena. Jego najważniejszym dorobkiem teoretyczno-metodologicznym jest
koncepcja cyklu przemian morfologicznych działki miejskiej (oraz
bloku urbanistycznego), wypracowana na przykładzie historycznych
miast angielskich. To właśnie jemu
zawdzięczamy ścisłe, naukowe opracowanie metody analizy planu
miasta w ujęciu historycznym. Najważniejszymi i podstawowymi
elementami tego planu są – według niego – działki, ulice i drogi oraz
zabudowa. Szczególnie ważne dla rozwoju kierunku morfologicznego były poglądy
Conzena na temat wzajemnego stosunku badań morfologicznych
i funkcjonalnych. Uważał on bowiem, iż obydwa te aspekty
studiów osadniczych są tak samo ważne, współzależne i wzajemnie ze
sobą powiązane, przez co w podstawowy sposób przyczyniają się do
określenia charakteru miasta. Conzen postuluje konieczność nowego
spojrzenia na miasto i przestrzennego zarazem interpretowania opisywanych zjawisk w ujęciu genetycznym oraz na podstawie znajomości
struktury funkcjonalnej. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | Conzen | pl_PL |
dc.subject | geografia osadnictwa | pl_PL |
dc.subject | geografia miast | pl_PL |
dc.subject | geografia historyczna | pl_PL |
dc.subject | morfologia miast | pl_PL |
dc.subject | badania morfologiczne | pl_PL |
dc.title | Zastosowanie metod conzenowskich w polskich badaniach morfologii miast | pl_PL |
dc.type | Book chapter | pl_PL |
dc.page.number | 257-272 | pl_PL |
dc.contributor.authorAffiliation | Katedra Geografii Politycznej i Studiów Regionalnych, Wydział Nauk Geograficznych, Uniwersytet Łódzki | pl_PL |