Show simple item record

dc.contributor.authorKoter, Marek
dc.contributor.authorKulesza, Mariusz
dc.date.accessioned2014-03-15T23:24:35Z
dc.date.available2014-03-15T23:24:35Z
dc.date.issued2008
dc.identifier.citationKoter M., Kulesza M., 2008, Zastosowanie metod conzenowskich w polskich badaniach morfologii miast, [w:] Kulesza M., (red.) „Czas i przestrzeń w naukach geograficznych. Wybrane problemy geografii historycznej”, Łódź, s. 257-272pl_PL
dc.identifier.isbn978-83-7525-225-5
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/3900
dc.description.abstractMorfologia historyczna miast jest jednym z najstarszych kierunków badawczych w geografii historycznej, sięgającym swymi początkami końca XIX w. Pojawiły się wówczas pierwsze interesujące próby systematycznego ujęcia różnego typu opisów dotyczących głównie budowy zewnętrznej miast, przeprowadzone przez badaczy związanych z niemiecką szkołą geograficzną. W Polsce badania geograficzno-historyczne nad miastami mają równie długą tradycję i zapoczątkowane zostały na przełomie XIX i XX w. przez historyków: Franciszka Bujaka, Jana Bystronia i Karola Potkańskiego. Dotyczyły one głównie rozwoju osadnictwa i struktur przestrzennych osiedli. Podstawy metodologiczne współczesnej morfologii miast w Polsce opracowane zostały przez Kazimierza Dziewońskiego, a przedstawione w pracy Zagadnienie typologii morfologicznej miast w Polsce, w której uporządkował on pojęcia, wyznaczył zadania badawcze polskiej morfologii miast oraz określił zakres tych badań. Zaproponowane przez Dziewońskiego podstawy metodyczne zostały wsparte prawie równoległymi w czasie pracami jednego z najwybitniejszych geografów historycznych i morfologów miast drugiej połowy XX w., znanym z nowatorskich opracowań morfologicznych, brytyjskiego uczonego niemieckiego pochodzenia Michaela R.G. Conzena. Jego najważniejszym dorobkiem teoretyczno-metodologicznym jest koncepcja cyklu przemian morfologicznych działki miejskiej (oraz bloku urbanistycznego), wypracowana na przykładzie historycznych miast angielskich. To właśnie jemu zawdzięczamy ścisłe, naukowe opracowanie metody analizy planu miasta w ujęciu historycznym. Najważniejszymi i podstawowymi elementami tego planu są – według niego – działki, ulice i drogi oraz zabudowa. Szczególnie ważne dla rozwoju kierunku morfologicznego były poglądy Conzena na temat wzajemnego stosunku badań morfologicznych i funkcjonalnych. Uważał on bowiem, iż obydwa te aspekty studiów osadniczych są tak samo ważne, współzależne i wzajemnie ze sobą powiązane, przez co w podstawowy sposób przyczyniają się do określenia charakteru miasta. Conzen postuluje konieczność nowego spojrzenia na miasto i przestrzennego zarazem interpretowania opisywanych zjawisk w ujęciu genetycznym oraz na podstawie znajomości struktury funkcjonalnej.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.rightsUznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nd/3.0/pl/*
dc.subjectConzenpl_PL
dc.subjectgeografia osadnictwapl_PL
dc.subjectgeografia miastpl_PL
dc.subjectgeografia historycznapl_PL
dc.subjectmorfologia miastpl_PL
dc.subjectbadania morfologicznepl_PL
dc.titleZastosowanie metod conzenowskich w polskich badaniach morfologii miastpl_PL
dc.typeBook chapterpl_PL
dc.page.number257-272pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationKatedra Geografii Politycznej i Studiów Regionalnych, Wydział Nauk Geograficznych, Uniwersytet Łódzkipl_PL


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Except where otherwise noted, this item's license is described as Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska