Badanie i optymalizacja wpływu procedur wytwarzania i iniekcji 18F-FDG na poziom narażenia personelu placówek produkujących radiofarmaceutyki na bazie izotopów krótkożyciowych

Abstract

Lista izotopów promieniotwórczych znajdujących swoje zastosowanie w medycynie nuklearnej jest długa, a pierwsze miejsce niepodzielnie należy do izotopu 99mTc – uzyskiwanego w generatorze 99Mo/99mTc. Drugą pozycję według danych NuPECC, tuż za 99mTc, zajmują izotopy krótkożyciowe stosowane w procedurach medycznych wykorzystujących technikę PET – w szczególności 18F, używany do znakowania deoksyglukozy. W niniejszej rozprawie doktorskiej zbadano i przeanalizowano narażenie rąk pracowników placówek produkcyjnych 18F FDG. Uwzględniono komercyjną i niekomercyjną produkcję radiofarmaceutyku, specyfikę pracy placówek, a z nią strukturę zatrudnienia personelu. Przeanalizowano poszczególne etapy produkcji 18F FDG oraz ich wpływ na poziom narażenia pracowników. Opracowano algorytm symulacji komputerowych, którego zadaniem jest odtworzenie narażenia ręki dominującej pielęgniarek dokonujących iniekcji 18F FDG oraz chemików wykonujących procedurę kontroli jakości. Badania narażenia rąk pracowników na promieniowanie jonizujące zostały wykonane z wykorzystaniem wysokoczułych detektorów termoluminescencyjnych typu MCP N (LiF: Mg, Cu, P), skalibrowanych w jednostkach dawki Hp(0,07). Pomiary te zrealizowano w kilku ośrodkach. Symulacje komputerowe wykonano z wykorzystaniem bibliotek GEANT4 (GEometry ANd Tracking).