Metodyka nauczania fonetyki języka polskiego (Postulaty ogólne oraz propozycje ćwiczeń fonetycznych dla początkujących i zaawansowanych)
Streszczenie
Nauczanie języków obcych, a w tym uczenie nie-Polaków języka polskiego,
stwarza ustawicznie okazje do zastosowania wiedzy fonetycznej lektora.W
pracy z cudzoziemcami teoria i praktyka są tak nierozerwalnie złączone, że
brak odpowiedniego wykształcenia w zakresie fonetyki utrudnia, a chwilami
uniemożliwia korygowanie błędnej wymowy słuchaczy i objaśnianie przyczyn
czy mechanizmów różnych zjawisk fonetycznych: lektor nie przygotowany
teoretycznie często nie jest dość wrażliwy na różnice zachodzące między jego
wymową a wymową powierzonej mu grupy cudzoziemców, nie dostrzega
interferencji obcych zwyczajów językowych na sposoby wymowy polskich
wyrazów, ich związków i całych zdań, nie zwraca uwagi na subtelne różnice
w wymowie, nawet jeżeli są to różnice systemowe. Stąd postulat: lektor
powinien być świadomy tego, czego uczy i co koryguje, a więc do zajęć
fonetycznych powinien być dobrze przygotowany teoretycznie.